Sytuacja:

Klient otrzymał propozycję wymarzonego awansu zawodowego. Rozwiązał umowę z dotychczasowym pracodawcą, a informacja o objęciu przez niego nowego stanowiska została podana do wiadomości publicznej. Wtedy do nowego pracodawcy wysłano materiały pomawiające klienta w celu wywarcia na firmę presji, aby ta rozwiązała z nim umowę.

Zleceniodawca został poinformowany, że objęcie przez niego stanowiska nie będzie prawdopodobnie możliwe ze względu na towarzyszącemu temu ryzyko reputacyjne dla firmy. Ze względu na „wrażliwy charakter sytuacji” nowy pracodawca odmówił również udostępnienia klientowi informacji na temat tego, kto i o co, go oskarżył.

Podjęte działania:

• Identyfikacja osoby pomawiającej klienta.
• Oskarżenia były celowymi pomówieniami wysuniętymi w odwecie za niepoddanie się przez zleceniodawcę szantażowi, którego padł ofiarą kilka miesięcy wcześniej.
• Zebranie materiałów świadczących o tym, że pomówienia są fałszywe, m.in. dowodów podważających przedstawioną pracodawcy przez szantażystę wersję wydarzeń, oraz zeznań wskazujących na to, że autor pomówień dopuszczał się w przeszłości szantażu wobec innych osób.
• Przygotowanie klienta do rozmów z pracodawcą.
• Uzyskanie potwierdzenia od pracodawcy, że przyjęta przez nas wersja wydarzeń jest prawidłowa, a sprawca został zidentyfikowany prawidłowo.
• Dostarczenie pracodawcy informacji na potrzeby wewnętrznego śledztwa mającego na celu oczyszczenie klienta z zarzutów.
• Przygotowanie pozwu, w którym klient domaga się od szantażysty odszkodowania.
• Przygotowanie zawiadomienia o popełnieniu przez autora pomówień przestępstwa.
• Doprowadzenie do wycofania oskarżeń wobec klienta przez autora pomówień.

Rezultat:

Klient objął nowe stanowisko w późniejszym terminie niż pierwotnie zakładano. Udało się jednak „oczyścić” go w oczach pracodawcy ze wszelkich zarzutów. Wyrażono również zgodę na publiczne reprezentowanie firmy w mediach przez zleceniodawcę.